• Strona główna
  • Dodaj wiersz!
  • Kontakt

Wpisy oznaczone ‘wiersze rymowane’

Jeśli odejdziesz przede mną…

czwartek, 15 Czerwiec 2017

Mojej Żonie:
Kiedy spoglądam na Twoją fotografię,
Na tą piękną twarz i jakże zmysłową!
Zapomnieć jej nie potrafię!
To tak jakby pokochać serce jedną połową!
Jak mam nazwać to wzruszenie,
Które zawsze mnie ogarnia?
Kiedy w oczach mej pamięci stajesz?
Lub połowa Twojego zdania, w uszach zabrzmi nagle?
Gest jakiś – Ciebie oddaję?
Jak nazwać tęsknotę do żalu podobną?
Tak gorzką,jak łzy połykane!
Gdy spoglądam w Twoje oczy…
Na fotografii – wzruszony do głębi…
To cichy płacz, jak psi skowyt,
Z mojej piersi się wyrywa!
Jak stado spłoszonych gołębi,
Które cień jastrzębia do lotu zrywa!
I ta tęsknota za Tobą ciągle nadciąga!
Jak ciemna chmura gradowa.
By przytulić się do mojej ukochanej…
W rozpaczy, by w cierpieniu ulżyło!
Lub tak tylko, bez żadnego powodu!
I stłumić żal w piersi wezbrany.
Promyk nadziei wykrzesać z mroku i chłodu.
A jak nazwać tą ciszę w alejce cmentarnej?
Kiedy biegnę, by spotkać się z Tobą ?
A tam zamiast Ciebie,skrawek ziemi czarnej!
Co zabrał mi Postać tak bardzo ukochaną i drogą?

Wiersz gościnny: Adam Konaszewski.

VN:F [1.9.22_1171]
Oceń Wiersz!
Proszę czekać...
Ocena: 7.4/10 (28 votes cast)
Share Button
0
Tagi: cierpienie, miłość, śmierć, wiersze rymowane
Kategoria: Wiersze, Wiersze miłosne, Wiersze smutne |

Okrutna wojna

niedziela, 23 Październik 2016

Okrutna wojna zbiera swe żniwo,
skracając ofiarom ich marny żywot.
Ostatnie kule dosięgły poległych
nikogo po drodze nie omijając,
strzał nie chybiony lecz całkiem pewny
obfite,krwawe żniwo zbierając.
W obliczu klęski zbudził się naród
żądny odwetu oraz zwycięstwa,
chcąc się wyzwolić z tego koszmaru,
w obronie godła,honoru i męstwa.
Czas heroizmu,czas bohaterów,
wyzwolenia nastała pora,
kto więcej zbierze medali,orderów,
kto stawi temu wszystkiemu czoła?
Jak długo jeszcze krew będzie płynąć
cienkim strumieniem ujścia szukając,
czy warto było od kuli ginać w wielkim
cierpieniu konając?
W akcie odwagi zdolni dokonać nieludzkich czynów,dla poświęcenia,dla dobra sprawy
ojcowie grzebią dziś swoich synów.

Wiersz gościnny: Marek Król.

VN:F [1.9.22_1171]
Oceń Wiersz!
Proszę czekać...
Ocena: 7.0/10 (21 votes cast)
Share Button
0
Tagi: cierpienie, śmierć, wiersze rymowane
Kategoria: Wiersze, Wiersze patriotyczne |

Powiedz

sobota, 20 Sierpień 2016

Wracasz w te same miejsce, chociaż ucieczki drogę wybrałeś, nie umiesz wytłumaczyć dlaczego taki wariant wybrałeś. Chowasz się po drugiej stronie lustra, chociaż ‚wróć’ szepczą Twoje usta. Raz przeklinasz miłość, wypędzasz ją ze swoich marzeń, zaraz za chwilę znowu brakuje jej uczucia i wrażeń. Skamlesz do nieba i słychać Twoje wołanie, skoro nie znasz uczucia miłości to czemu słychać szlochanie? Widać Twój wzrok opuszczony, będziesz dalej udawał, choć miałbyś być potępiony. Masz dla Niej cały czas swoje serce otwarte, chociaż nie wiesz czy to jest tego warte, chcesz jeszcze uczucie miłości poczuć, więc powiedz Jej to i wreszcie się odwróć.

Autor: Paweł Kołacz.

VN:F [1.9.22_1171]
Oceń Wiersz!
Proszę czekać...
Ocena: 7.4/10 (31 votes cast)
Share Button
0
Tagi: miłość, uczucia, wiersze rymowane
Kategoria: Wiersze, Wiersze miłosne |

To ten czas

poniedziałek, 21 Grudzień 2015

Tak bardzo po cichu się wycofam. Nie jestem najlepszy, lecz bardzo Cię kocham. Może to ja, a może i nie, nikt z nas się nie dowie jak zamkniemy nasz rozdział w tej oto połowie. Nie chce być ciagle sądzony i winny, wiem że nie znacze nic dla Twojej rodziny. Nie każe Ci podejmować żadnego wyboru, odchodzę po cichu z Twojego domu. Schowam głęboko wspomnienia nasze, będę żył nimi, czasem zapłacze. A gdy będzie Ci smutno i spojrzysz w gwiazdy na niebie, ja będę zawsze stał obok Ciebie, przytule, mocno otule ramieniem, wiedz że jestem Twym przyjacielem.

Wiersz gościnny: Maciej Przybyś.

VN:F [1.9.22_1171]
Oceń Wiersz!
Proszę czekać...
Ocena: 7.6/10 (57 votes cast)
Share Button
0
Tagi: przyjaciele, przyjaźń, rodzina, uczucia, wiersze rymowane, wsparcie
Kategoria: Wiersze, Wiersze o przyjaźni |

Fałszywa gra

niedziela, 20 Grudzień 2015

Nasza przyjaźń była tylko złudzeniem, obudziłem się z niej z okropnym przerażeniem. Tak szybko wszystko zabrałaś, wzięłaś dosłownie wszystko w moment co tylko dałaś. Nie pozostawiąc po sobie dosłownie nic, te wszystkie chwile to był tylko jeden wielki pic. Skoro można tak łatwo zakończyć te wszystkie lata jedną wiadomością, po tym wszystko staje się tylko przykrą przeszłością. Bo nie można myśleć o tym pozytywnie, nie po takim sposobie zakończenia, mimo tego życzę Ci powodzenia.

Autor: Paweł Kołacz.

VN:F [1.9.22_1171]
Oceń Wiersz!
Proszę czekać...
Ocena: 7.8/10 (52 votes cast)
Share Button
0
Tagi: cierpienie, fałszywi ludzie, podłość, przyjaźń, wiersze rymowane, zakłamanie
Kategoria: Wiersze, Wiersze o przyjaźni, Wiersze smutne |
  1. Strona
  2. 1
  3. 2
  4. 3
  5. 4
  6. 5
  7. 6
  8. 7
  9. ...
  10. 50
  11. »
  • Zostań naszym Fanem!

  • Kategorie

    • Wiersze (255)
      • Wiersze erotyczne (7)
      • wiersze hobbystyczne (4)
      • Wiersze miłosne (54)
      • Wiersze o przyjaźni (19)
      • Wiersze patriotyczne (2)
      • Wiersze religijne (3)
      • Wiersze smutne (65)
      • Wiersze życiowe (135)
  • Panel Użytkownika

    • Zaloguj się
  • Tagi

    cierpienie dla mamy fałszywi ludzie hobby igraszki marzenia miłość muzyka nadzieja naiwność narkotyki na walentynki odwaga patologia podłość polityka pozory przyjaciele przyjaźń rap rodzina romantyzm rozkosz rozstanie seks stereotyp strach szczerość tajemnice uczucia wiara wiersze o szkole wiersze rymowane wsparcie wspomnienia wytrwałość władza zagrożenie zakłamanie zasady zawiść zazdrość złodzieje śmierć życiowe błędy
ul
(RSS)