Jedni szybko wszystko zapominają, kolejni wszystko w sobie głęboko trzymają. Jednemu życie cały czas dobrze się układa, kolejny poraz kolejny na kolana upada. Jeden żal próbuje z siebie wyrzucić, inny z kolei woli go w sobie dusić. Jeden wszystkich oszukuje, za to kolejnego który jest szczery każdy okłamuje. Jeden woli uciec bez słowa wyjaśnienia, i nigdy się to nie zmienia. Drugi otwarcie przyzna, że postąpił źle, wszystko naprawić chce.
Autor: Paweł Kołacz.
Przyjdź do mnie późnym wieczorem jak będziesz miała pewność, że jestem w głębokim śnie. W ten chłodny wieczór otocz swoimi ramionami mnie. Dziękuję za to co mi przez te wszystkie lata ofiarowałaś, w trudnych chwilach zawsze siły dodawałaś. Bo przyjaźń jest o wiele większa od miłości, szczera i obustronna pokona każde granice złości. Przyjaźń kolorami się nie mieni, nie znajdziesz w niej ani błękitu, ani czerwieni. Jak we wszystkim trzeba wyznaczyć odpowiednie granice, o ile już je przesunąłem nie zliczę…
Autor: Paweł Kołacz.
Jak masz coś do powiedzenia to mów to wprost, nawet jeśli miałby nastąpić nerwów wzrost. Prawda może i boli, ale tylko przez chwilę, po co się zagłębiać w kłamstwa mile?! W końcu sam się w tym natłoku kłamstw zagubisz, nie wierzę, że takie rzeczy lubisz. Mów do kogoś a nie za plecami, przestań żyć złudzeniami. Traktuj wszystkich jak sam tego oczekujesz, powoli sam siebie też już oszukujesz. Naucz się odróżniać rzeczywistość od iluzji, powiedz wprost ile jest aluzji.
Autor: Paweł Kołacz.
Nie zapomnij o tych co Cię wyciągneli z szarości.
Nie zapomnij o tyci co Ci dali wiele serca swojego i miłości.
Nie zapomnij o tych co intencje mają szczere.
Zapomnij o tych co w oczy słodzą, a za plecami puszczają pełną kłamstwa bajere.
Nie zapomnij o tych którzy są przy Tobie nie tylko dla kwitu.
Nie zapomnij o tych którzy nie przeliczają wszystkiego na złoto i całkiem zbędnego profitu.
Nie zapomnij o tych którzy wylali z Tobą wiele łez.
Nie zapomnij o tych którzy nie odeszli, gdy przyszedł bólu kres.
Nie zapomnij o tych którzy by za Tobą skoczyli w ogień i stanęli w obronę.
Nie zapomnij o nich, bo to oni zasługują na koronę.
Nie zapomnij o tych którzy nie uciekają jak tchórze.
Nie zapomnij, bo w dzisiejszych czasach to prawdopodobieństwo duże.
Nie zapomnij o tych co przez tyle lat nie stracili honoru.
Nie zapomnij, bo sam dobrze pamiętasz te scenariusze jak z horroru.
Autor: Paweł Kołacz.
Każdy ma swoje granice cierpliwości, od czasu do czasu trzeba dać ujście całej złości. Wybuch słów, lawina, i nie ważne jest w tej chwili czyja to była wina. Niektórych wykrzyczanych słów potem żałujesz, lecz tylko w tym momencie wyrzucasz z siebie to co naprawdę czujesz. Mówisz takie rzeczy na które normalnie by zabrakło odwagi, nikt nie jest w stanie do końca zachować powagi. Powagi swoich czynów, zapewne też tak masz, że wstydzisz się niektórych swoich wyczynów. Ciężkie słowa lecą niczym kule z automatu, chociaż nie odmówił bym mu pomocy jak bratu. Te kule zostawią ślad, ale nie na ciele, czasem opieprzyć porządnie muszą umieć i przyjaciele. Może te słowa niczego nie zabiją, nie zakończy się klęską niczyją. Granica rozsądku nie jest w stanie tego zatrzymać, nic nie jest w stanie mnie powstrzymać. Błagam, złap mnie i nie pozwól odejść, nie bój się do mnie podejść. Zrób ten pierwszy krok byśmy odeszli od tej przepaści, może właśnie to naszą dalszą drogę rozjaśni..
Autor: Paweł Kołacz.