Ktoś mi dał skrzydła
Takie dwa duże
Wskazał mi palcem
Wysoko ku góże
Uniosłem się lekko duchem i ciałem
Poczułem się mitycznym Ikarem
Skrzydła rozpieły się niczym motyle
Zostawiam swe życie daleko w tyle
Lecę przez chmury prosto do nieba Już na tym świecie nic mi nie trzeba
Wrota do niebios się otwierają Patrze za siebie, wspomnienia zostają
Czy dobry moment teraz wybrałem, że życie moje Tobie oddałem
Chyba najlepszy, było ich wiele
Została rodzina i przyjaciele
Za mną nie płaczcie, proszę Was bardzo
Wyszedłem z ciemności, tu jest tak jasno
Skrzydła zostały, latam już w niebie
Kiedyś na pewno spotkamy tu siebie.

Wiersz gościnny: Maciej Przybyś.