Skup się na tym, co jest teraz, co tak naprawdę się liczy.
Staraj się nie błądzić, byś nie pozostał z niczym.
Nie cofniesz się w przeszłość, to nie Efekt Motyla.
Dawaj z siebie wszystko, nawet jeśli ceną jest kryminał.
Licz na przyjaciół, bo samemu ciężko przeżyć.
Nie daj się zwariować w świecie hańby i nędzy.
Nigdy z problemami nie zostawaj sam.
Bo nasza psychika sypie się jak piach.
Powoli i ostrożnie do przodu wśród swoich.
Bo z prawdziwymi ludźmi możesz wszystko zrobić.
Najlepsze co nas spotyka, to garstka kumpli i wspomnienia.
Nie do przebicia między nami sieć porozumienia.
Non dimittam te, abiit, nie pozwolę byś odszedł.
To co wywalczyłem kiedyś będę szanował jak zdrowie.
Od ciebie oczekuję tego samego ziomek.
Kolejny tekst piszę, tak pielęgnuję swoje życie.
Szarości nadaję kolorów, kłamstwo usuwam jak wrogów.
Jesteś wart więcej niż ci się wydaje ziomuś.
Wiersz gościnny: Marcin Łukaszuk.
